In de maand mei hebben Renske en ik zomaar de maandelijkse metaalklei design-dag overgeslagen. Dit kon ook, want de inzendingen voor de Art Clay Silver Accessories Contest zijn inmiddels in Japan en wachten daar op de beoordeling. Verder hadden we beiden in mei al voldoende gepland staan, dus voelen we ons niet schuldig. Immers de beste sporters slaan ook wel eens een wedstrijd over, toch?!
Maar gelukkig hebben we voor vandaag weer een date. Eenmaal in De Bilt aangekomen merk ik bij het uitstappen dat ik mijn gereedschap en materialen niet in de auto heb geladen. D.w.z. ik kan zoeken wat ik wil, maar er valt niets te sjouwen? Raar! Word ik zo vergeetachtig? Mijn shopper staat toch niet nog op het trottoir in Harderwijk mag ik hopen? Een belletje naar mijn dochter voorkomt verder gepieker. Gelukkig heeft Renske alles bij de hand in haar atelier, ik kan dus lenen en gebruiken wat ik wil, bijzonder lief.
Toch wil het niet vlotten met ontwerpen. Na een goed uur geef ik het op: ik heb mijn dag niet. Gezellig kletsen lukt wel, haha, welke vrouw kan dat niet!
Rond 15.00 uur stap ik in de auto en vertrek vroeger dan gepland huiswaarts. Het idee om vandaag tijdig mijn bed op te zoeken, klinkt meer dan aantrekkelijk. Ik heb het nodig denk ik. Nog 10 dagen, dan zie ik Sarah, dus ik stel me zo voor dat ik ook het recht heb om wat bij te tanken. Welterusten allemaal, morgen voel ik mij weer sterk.
Lieve Renske, dank voor je geduld en begrip, we plannen snel weer nieuwe afspraken!
Maar gelukkig hebben we voor vandaag weer een date. Eenmaal in De Bilt aangekomen merk ik bij het uitstappen dat ik mijn gereedschap en materialen niet in de auto heb geladen. D.w.z. ik kan zoeken wat ik wil, maar er valt niets te sjouwen? Raar! Word ik zo vergeetachtig? Mijn shopper staat toch niet nog op het trottoir in Harderwijk mag ik hopen? Een belletje naar mijn dochter voorkomt verder gepieker. Gelukkig heeft Renske alles bij de hand in haar atelier, ik kan dus lenen en gebruiken wat ik wil, bijzonder lief.
Toch wil het niet vlotten met ontwerpen. Na een goed uur geef ik het op: ik heb mijn dag niet. Gezellig kletsen lukt wel, haha, welke vrouw kan dat niet!
Rond 15.00 uur stap ik in de auto en vertrek vroeger dan gepland huiswaarts. Het idee om vandaag tijdig mijn bed op te zoeken, klinkt meer dan aantrekkelijk. Ik heb het nodig denk ik. Nog 10 dagen, dan zie ik Sarah, dus ik stel me zo voor dat ik ook het recht heb om wat bij te tanken. Welterusten allemaal, morgen voel ik mij weer sterk.
Lieve Renske, dank voor je geduld en begrip, we plannen snel weer nieuwe afspraken!
RSS Feed