Zij verblijft in Rotterdam, bij haar vriendin en oud studiegenootje.
Ik heb aangeboden ook een bezoekje aan Harderwijk te brengen, om zo gezellig bij te kletsen.
Vrijdag 2 januari rijd ik samen met mijn zoon Mekhia richting Craftlines B.V. in Uithoorn, waar Mai en de Art Clay Silver distributeur voor de Benelux elkaar bijpraten.
Voor mij een mooie gelegenheid om even in het magazijn van Craftlines te neuzen, altijd leuk.
Aan het eind van de middag vertrekken we richting Harderwijk.
Onderweg vertelt Mai dat zij graag gebruik maakt van ons aanbod om bij ons te overnachten, zodat ze de volgende dag naar België kan. Hierop heb ik niet gerekend, ik dacht haar zeker een dag door Harderwijk rond te leiden.
Dus leg ik haar ook mijn idee voor. Daarover hoeft ze niet lang na te denken, ze accepteert mijn voorstel.
Het avondeten voor die dag gebruiken we bij de Wok Inn in Horst – Ermelo, waar we heerlijk onbeperkt kunnen snoepen. Even ben ik bang dat men te weinig oesters heeft ingekocht, deze lijken namelijk Mai haar favoriet.
’s Avonds praten we gezellig bij, het is immers ruim 3,5 jaar geleden dat ik Japan bezocht.
De volgende ochtend wandelen wij al vroeg naar de historische binnenstad van Harderwijk.
Zoals het een echte Japanse betaamt, worden alle bezienswaardigheden op de digitale plaat vastgelegd.
Rond 11.00 uur staan we aan de poort van het Dolfinarium. Ditmaal gaat mijn man Michael ook mee.
Alle shows worden bezocht, het roggenrif, de walrussen, zeeleeuwen en natuurlijk de dolfijnen.
Het regent buiten en er waait een koude, gure wind. Gelukkig kunnen we tijdens de shows nog wat schuilen.
Na een gezellige dag vallen we thuis moe en verkleumd op de bank. De aangename warmte maakt ons rozig.
Mai eet nog een hapje mee voordat ze op de trein stapt.
Michael heeft Singapore noedels gemaakt, een lekkere afsluiter. De trein naar Rotterdam vertrekt om 20.49 uur en ik breng Mai even naar het station om haar daar uit te zwaaien.
Dag lieve Mai, we houden contact. Goed vlucht naar Japan en een dikke knuffel!