Lieve Agnes, het was wederom gezellig. Fijn om zo samen te werken.
Bedankt voor jouw komst, succes met het Higher Level en tot ziens.
​Wellicht eerder en anders zeker op de geplande Metal Clay Days komend september 2019! 

Kinderen en de dood zijn een haast onmogelijke combinatie.
Een jong leven, volop bezig zich te ontwikkelen en te groeien, loopt niet in hetzelfde straatje als de dood.
​En toch . . .
 
Overkwam het de kinderen van mijn lieve gewaardeerde collega Tsjeardke.
Zij heeft samen met Ramo 2 kinderen gekregen, een zoon Kaan en Fadim, een dochtertje.
En afgelopen februari werden deze kids onverwacht plotseling geconfronteerd met het overlijden van hun vader. Tjeardke, of Missy T. zoals ik haar ook wel eens noem, had al eerder afscheid genomen van Ramo, zij bleken hun levensweg niet in dezelfde pas te kunnen bewandelen.
Uiteraard moesten de kinderen ook wennen aan deze situatie, als kind zie je je ouders het liefst samen.
Maar met het plotselinge overlijden, werd het gemis van een vader ineens abrupt definitief.
 
Ik ging condoleren, niet uit beleefdheid, maar omdat elke vezel in mijn lijf vond dat ik “moest”.
Daar trof ik een fijn samenzijn van familie, vrienden en collega’s.  
Tsjeardke was duidelijk blij dat wij er waren en zoals ik haar ken, aarzelde zij niet om bij mij het verzoek neer te leggen, een mooi herdenkingssieraad te maken voor de jeugd.
Hierin zag zij graag het haar van Ramo verwerkt.
3 hangertjes, voor Kaan en Fadim en ook 1 voor Sait, de oudste zoon van Ramo.

Net als Ingrid Wijnen en Reineke Muller is ook Cheryl Daunt een expat. Deze dames reizen met hun levenspartner naar de landen waar het werk hun expertise verlangt. Als vrouw vraagt dit een behoorlijke dosis aanpassingsvermogen. Verre oorden, vreemde talen, nieuwe gezichten, ga er maar aan staan!
 
Zo zijn er veel vrouwen van expatriates die zich voornamelijk met het huishouden bezighouden. Daarnaast onderhouden zij contact met andere “lotgenoten”. Dat alles op zich kan natuurlijk al een dagtaak zijn. Maar er zijn altijd uitzonderingen. Vrouwen die zichzelf ontplooien en dat naast alle eerdergenoemde taken. En uitgerekend Cheryl, Ingrid en Reineke behoren tot die categorie.
 
Vandaag sluit Cheryl alweer een gecertificeerde Art Clay Silver opleiding af. De Origami Jewellery, Japanse vouwtechnieken met Art Clay Paper Type.

​Zij reist met het openbaar vervoer en ik pik haar in de ochtenden op bij het treinstation. Aan het einde van de middag wordt Cheryl dan opgehaald door haar lieve man. De laatste dag is hij bezet voor zijn werk en brengt Michael – mijn man – haar terug naar het station.

3 dagen achtereen heeft zij vol overgave gewerkt aan de verschillende vereiste projecten. De sieraden bestaan uit zilverklei aangevuld en versierd met zilveren Origami vormen van zilverpapier. Prachtige ontwerpen Cheryl, mooi gedaan. En weer een certificaat rijker. ​

Bedankt voor jouw warme gezelligheid, het is altijd fijn jou in mijn studio te hebben.
Tot de volgende keer!