Alweer een masterclass en dus opnieuw een trip naar Temse. Het wordt zoetjesaan gewoon. Inge host vaak Europese metaalklei collega’s, Shirley regelt gebruikelijk de Japanse divisie. Ditmaal komt Tracey Spurgin vanuit de UK naar België. Ik heb al een aantal masterclasses van haar gevolgd, o.a. de Filigree Orb en Freya’s Tear Vessel. Dit weekend maken we de Hinged Silver Cuff, een mooie scharnierende versiering voor de pols. |
Zodra iedereen is gesetteld start Tracey met een welkom en uitleg van de masterclass voor de komende 2 dagen. Als we een beetje doorwerken en voldoende klei bij ons hebben, kunnen we zelfs 2 armbanden maken?! Hahaha, ooit meegemaakt dat ik ook maar 1 ontwerp heb afgekregen tijdens een masterclass? Not me! Okay, vol goede moed aan de slag dan maar.
Veel tijd om te eten gun ik mijzelf niet echt.
Het werktempo ligt gewoon normaal en toch loop ik alweer achter.
Ik heb wat problemen met de boogjes waarmee de armband versierd gaat worden.
Deze moeten met behulp van een template stevig in de klei worden uitgerold.
En stevig is voor mij nogal lastig inschatten. Ik behoorlijk kracht in mijn handen, waarmee stevig voor mij, is voor een ander al gauw superstevig met als resultaat: te dun!
Einde van de dag laat ik het los, morgen repareer ik wel verder.
Renske, Shirley, Katty en Els gaan lekker, hun armbanden zien er al mooi uit.
Van de andere dames ook denk ik, die bekijk ik morgen even.
Op het werk van mijn naaste (over)buurvrouwen heb ik direct zicht, voor een blik bij de andere dames moet ik overeind: geen tijd, geen zin 😉
De volgende ochtend vertrekken we na een lekker uitgebreid ontbijt weer richting de workshopruimte. Direct aan de slag en proberen de armband zover af te krijgen dat deze in ieder geval gebakken kan worden. Dat lukt en zelfs een 2e armband krijg ik grotendeels in greenware klaar. Het broodje voor de lunch eet ik tussen de bedrijvigheid door. Als we op tijd kunnen vertrekken, zijn we vanavond niet al te laat thuis.
Renske moet morgenochtend weer voor haar werk naar de US of A en moet haar koffers nog pakken.
We nemen afscheid en rijden huiswaarts. Gezellig kletsend zitten we ineens op een 80 km weg? Hoe dan??!!!
Beiden zijn we ons er niet van bewust een afslag te hebben gemist. We besluiten er maar niet teveel over na te denken en volgen de navigatie richting Harderwijk. Eenmaal daar gunt Renske zich geen tijd voor even snel een bakje koffie, ze heeft nog veel te regelen voor haar vlucht. Ik begrijp het, neem afscheid en wens haar een veilige trip.
De aankomende periode ga ik de beide armbanden afmaken, mogelijk maak ik de eigenlijke (eerste) armband zelfs helemaal opnieuw.
Iedereen bedankt voor de gezellige dagen.
Inge het was weer top en gastvrij verzorgd.
Tracey, jouw masterclasses blijven altijd leerzaam, bedankt voor het delen van deze technieken.
Renske, thanks voor de lift en het delen van de hotelkamer. Veilige vlucht gewenst en tot gauw!