Het is alweer een flink aantal jaren geleden, dat we met een aantal collega-instructeurs uit de Benelux een serieus Metal Clay weekend hebben georganiseerd. Niet de jaarlijkse Metal Clay Days, maar een samenkomen van een aantal dames in een ongedwongen setting, waarbij eigenlijk niets is vastgelegd dan enkel de locatie. De laatste keer heeft Inge Verbruggen een gezellig vakantiehuisje gehuurd bij “Sunparks De Haan” in België. Geweldig was dat. Dat weekend hebben wij gewerkt met faux- bone.
Verder herinner ik mij de collega’s, de gezelligheid, het eten, de drank en het geluk dat de prijs per persoon inclusief eindschoonmaak was, hahaha. Tijd voor weer eenzelfde topweekend!
 
Tijdens de masterclass Joyful Links & Chain van Joy Funnell afgelopen juni 2018, opperde Tine Demol van “Actino”, de organisatie voor haar rekening te nemen. En zij voegde direct de daad bij het woord, nodigde ons uit om tegen een aantrekkelijk tarief “De Wolkerie” in Slijpe te huren. Een prachtige oude pastorie uit het jaar 1816 met een ze aan ruimte, zowel binnen als buiten.
Het meidenclubje bestaat uit een aantal bekende collega-instructeurs. Renske moest helaas verstek laten gaan. Haar werkgever heeft voor die week en dat weekend weer een trip USA voor haar gepland. Wie zijn er dan wel van de partij?
 

• Tine Demol van “Actino”
• Inge Verbruggen van “Inge Verbruggen Metal Clay Artist”
• Edith van Leeuwen van “ArtiChic”
• Shirley de Jong van “Aware Jewels”
• Arnolda de Nooij van “Silverclay Art”
• Katty Van Der Elst van “Atelier Zandstorm”
• Claudia Smets van “Gardym Creatief”
• Daniëlla de Bont van “Creatief op Locatie”
• En uiteraard ikzelf

Aanvankelijk zou ik met Renske richting België rijden. Na haar annulering heb ik contact gezocht met Shirley en Edith met de vraag of er nog een plekje vrij was in de staionwagen van Leo, de man van Edith. Dit bleek het geval en guess what: ik mocht meerijden, superlief!
 
Vrijdag heb ik al vroeg in de ochtend een afspraak bij de fysio. Na het wegmasseren van werkstress, stap ik in de Daewoo richting Nieuw-Vennep. Shirley is verhuisd, nu zie ik haar nieuwe stulpje ook eens. En ik ben mooi op tijd voor een bakje koffie, vers gezet door Justin.
 
Tegen 11.30 uur rijdt Edith de straat in. We pakken alles over in de ruime wagen en zetten koers naar België. Bij Bergen op Zoom krijgen we lichte trek, een hapje eten klinkt als een goed idee. Shirley zoekt met haar mobiel naar de dichtstbijzijnde gelegenheid: “La Place”, altijd lekker nietwaar? Dus verlaten we de snelweg, richting de gekozen hotspot. En dan komt toch het moment dat de mobiel aangeeft dat wij onze bestemming hebben bereikt . . . waaat? Hier??? Het enige wat ze hier op het menu hebben staan is stenen, zand, cement en een handjevol bouwvakkers. Hahaha, deze “La Place” is nog in aanbouw. En toch toont de mobiel foto’s van de inrichting, aankleding, openingstijden, de hele rataplan. Wat een domper zeg! We rijden door en slopen ondertussen onze meegenomen extra proviand; gedroogde mango, groentechips en energy bars.

Lieve allemaal, wat was het toch een leuk weekend. Wat heb ik genoten en wat had ik dit nodig.
Even geen werk, maar samenzijn met leuke, creatieve collega’s.
​Allemaal bedankt voor jullie lieve en gezellige aanwezigheid. Ik kijk nu al uit naar volgend jaar!

Vandaag staat een opleiding Art Clay Silver Origami Jewellery gepland. Vorig jaar hebben Edith van Leeuwen van “ArtiChic”’ in Hillegom en ik deze gecertificeerde opleiding in oktober voor de eerste keer gedoceerd. Voor die dagen had Katty Van Der Elst van “Creatief Atelier Zandstorm” uit Erps-Kwerps (België) zich ook ingeschreven. Ongelukkigerwijs brak zij haar pols, om welke reden zij moest afmelden. Nu komt zij naar Harderwijk, samen met Martine Ceulers van “Atelier Martine” uit Weerde, eveneens België.
 
We starten later dan gebruikelijk. Katty heeft in de ochtend een verdrietige afscheidsdienst van een dierbare vriendin. Het spreekt voor zich dat zij dit graag wil bijwonen, dus hebben wij in overleg besloten het schema aan te passen.
 
Om 14.30 uur komen zij beiden al toeterend de straat inrijden. Ik hoor de claxon wel, maar dacht eerlijk gezegd niet dat het Katty en Martine waren. Onze rustige, gereserveerde buurdames blijken ineens redelijk “baldadig”! 😉
 
We starten direct en al snel blijkt dat zij zich hebben ingesteld op een behoorlijk werktempo. Lunchen lijkt vandaag even niet aan de orde, we werken door tot 19.30 uur. Daarna vertrekken zij met een aantal lekker belegde broodjes en verse jus d’orange richting het hotel, waar zij de komende nachten verblijven.
 
De volgende 2 cursusdagen starten wij om 09.00 uur. Zondag werken we door tot 19.00 uur, maar voor de laatste cursusdag blijkt dit niet nodig. Om 15.00 uur ronden we de opleiding af en kan ik Katty en Martine het welverdiende certificaat overhandigen. Wat hebben jullie hard gewerkt zeg en wat een mooie resultaten!

Kennen jullie haar nog? Reineke Muller uit Rusland? Zij is Nederlandse en woont vanwege het werk van haar man in het buitenland. Uiteraard is zij met regelmaat bij haar familie en pakt die gelegenheden aan om met Metal Clay collega’s af te spreken.
 
En vandaag komt zij weer naar Harderwijk. Wellicht de laatste keer, of één van de laatste keren. In Nederland verhuist Reineke namelijk ook en wel van Amersfoort naar Den Haag. Een treinrit naar Harderwijk gaat dan meer reistijd vergen. Bovendien zit zij dan dichter in de buurt bij Edith van Leeuwen van “ArtiChic” in Hillegom. Het contact behoeft hierdoor niet helemaal te verwateren. Optioneel kom ik bij gelegenheid ook naar Hillegom, gezellig!
 
Vanochtend heb ik haar van het treinstation gehaald en zitten we nu in mijn studio te babbelen. Ondertussen werken we beiden aan een aantal ontwerpen. Ik heb vandaag geen lunch geregeld, we hebben ieder ons eigen pakketje meegenomen. Het wordt niet laat, Reineke heeft namelijk voor de volgende dag haar verhuizing gepland staan.
 
Aan het einde van de middag breng ik haar weer naar het treinstation. Tijd voor een meer uitgebreid afscheid is er niet, zij redt het echt nét om de trein te halen. Terwijl zij uit mijn auto springt, rijdt de trein het station al binnen.

New Mokume-Gane blijft toch een geweldige techniek, waarbij zilver- en koperklei worden gemengd, bewerkt, geschuurd, verhit en gepolijst. De sieraden die hiermee kunnen worden gemaakt, hebben een fascinerende uitstraling. En jaarlijks zijn er een aantal Art Clay Silver Instructeur collega’s die zich deze gecertificeerde opleiding eigen maken. Dit keer Agnes Koekoek van “Esquell” in Kampen.
 
Zij komt 4 dagen in mijn studio en werkt alle ontwerpen netjes uit. 6 technieken, 6 sieraden en daarnaast nog een mooi aantal, gemaakt van de leftovers. De kleine ontwerpen zijn vaak niet dé topstukken en lenen zich dus prima om haar oven te testen. Temperatuur is namelijk cruciaal tijdens het bakproces.
 
Agnes heeft 4 dagen geboekt en deze verdeeld in 2 x 2 dagen achter elkaar. We zijn gestart op 17 en 18 februari 2019 om tenslotte de opleiding af te ronden op 3 en 4 maart 2019.
 
Dit geeft haar tussendoor een break van 2 weken, tijd om te testen dus. En dat heeft zij gedaan hoor. Begin maart stapt zij opnieuw mijn studio binnen met de mededeling dat ook haar teststrips al klaar zijn. Goed gesinterd en buigzaam, haar oven is dus prima geijkt. Okay, dat is klaar, evenals al 4 van de 6 werkstukken. Nog 2 volle dagen om de andere 2 stukken te ontwerpen.
 
Uiteraard houden we tijd over. Reden waarom Agnes besluit om tussen het schuren en polijsten door, ook alvast haar examenwerkstuk te maken: de veertechniek. Na het oefenen, waarbij zij 2 kleine oorbellen maakt, zet zij haar zinnen op een kleine, rechthoekige hanger. En daarin verwerkt zij een verdraaid net en subtiel patroon. Netjes Agnes, goed gedaan. Ik ben trots op de resultaten. Alle technieken zijn aan de orde geweest en heb je nu onder de knie. 

Ik zwaai haar uit, maar niet voor lang.
15 april zien wij elkaar weer.
Dan gaan we met brons aan de slag.
​Fijne dagen en tot dan!