Vandaag ronden 2 nieuwe collega-instructeurs het eerste level binnen het Art Clay Silver Benelux netwerk af. Vincenza en Miranda Cau, 2 zussen die voornemens zijn om samen de wereld die metaalklei heet te veroveren. Zoals zovelen, hebben zij hun mooie voor- en achternaam te danken aan hun ouders. Vader Cau was van Italiaanse afkomst en leeft als herinnering voort na zijn vroegtijdig heengaan.
 
Bij binnenkomst afgelopen zaterdag, blijken zij beiden nog nooit met zilverklei te hebben gewerkt. Schoonheidsfoutje in de communicatie van mijn kant dus. Ik heb bij aanmelding voor de opleiding deze vraag niet gesteld en ben er gewoon van uitgegaan dat zij al bekend waren met metaalklei.
 
Vincenza heeft een grote liefde voor borduren en een aantal jaren een winkel in borduurartikelen gerund. Miranda heeft een passie voor het bakken en decoreren van prachtige taarten.
En dan met name het decoreren, heerlijk boetseren met gumpaste en daarvan mooie eetbare bloemen creëren. Maar goed, al met al geen kennis van metaalklei, dus starten we de opleiding met een wat meer uitgebreide uitleg over het materiaal.
 
Daarna volgen 3 dagen vol vragen, uitleg, ontwerpen en gezelligheid.
Of ze feeling hebben met zilverklei? Bekijk de foto’s maar eens en oordeel zelf.
​Ik vind dat zij enorm hun best hebben gedaan en alle technieken goed hebben vertaald. 

Lieve Vincenza en Miranda, bedankt voor jullie aanwezigheid en gedreven input.
​Welkom binnen het instructeursnetwerk van de Benelux en succes met de uitrol van jullie nieuwe business. Wellicht zien wij elkaar nog weer voor een aanvullend level of supplement!

Het is alweer een flink aantal jaren geleden, dat we met een aantal collega-instructeurs uit de Benelux een serieus Metal Clay weekend hebben georganiseerd. Niet de jaarlijkse Metal Clay Days, maar een samenkomen van een aantal dames in een ongedwongen setting, waarbij eigenlijk niets is vastgelegd dan enkel de locatie. De laatste keer heeft Inge Verbruggen een gezellig vakantiehuisje gehuurd bij “Sunparks De Haan” in België. Geweldig was dat. Dat weekend hebben wij gewerkt met faux- bone.
Verder herinner ik mij de collega’s, de gezelligheid, het eten, de drank en het geluk dat de prijs per persoon inclusief eindschoonmaak was, hahaha. Tijd voor weer eenzelfde topweekend!
 
Tijdens de masterclass Joyful Links & Chain van Joy Funnell afgelopen juni 2018, opperde Tine Demol van “Actino”, de organisatie voor haar rekening te nemen. En zij voegde direct de daad bij het woord, nodigde ons uit om tegen een aantrekkelijk tarief “De Wolkerie” in Slijpe te huren. Een prachtige oude pastorie uit het jaar 1816 met een ze aan ruimte, zowel binnen als buiten.
Het meidenclubje bestaat uit een aantal bekende collega-instructeurs. Renske moest helaas verstek laten gaan. Haar werkgever heeft voor die week en dat weekend weer een trip USA voor haar gepland. Wie zijn er dan wel van de partij?
 

• Tine Demol van “Actino”
• Inge Verbruggen van “Inge Verbruggen Metal Clay Artist”
• Edith van Leeuwen van “ArtiChic”
• Shirley de Jong van “Aware Jewels”
• Arnolda de Nooij van “Silverclay Art”
• Katty Van Der Elst van “Atelier Zandstorm”
• Claudia Smets van “Gardym Creatief”
• Daniëlla de Bont van “Creatief op Locatie”
• En uiteraard ikzelf

Aanvankelijk zou ik met Renske richting België rijden. Na haar annulering heb ik contact gezocht met Shirley en Edith met de vraag of er nog een plekje vrij was in de staionwagen van Leo, de man van Edith. Dit bleek het geval en guess what: ik mocht meerijden, superlief!
 
Vrijdag heb ik al vroeg in de ochtend een afspraak bij de fysio. Na het wegmasseren van werkstress, stap ik in de Daewoo richting Nieuw-Vennep. Shirley is verhuisd, nu zie ik haar nieuwe stulpje ook eens. En ik ben mooi op tijd voor een bakje koffie, vers gezet door Justin.
 
Tegen 11.30 uur rijdt Edith de straat in. We pakken alles over in de ruime wagen en zetten koers naar België. Bij Bergen op Zoom krijgen we lichte trek, een hapje eten klinkt als een goed idee. Shirley zoekt met haar mobiel naar de dichtstbijzijnde gelegenheid: “La Place”, altijd lekker nietwaar? Dus verlaten we de snelweg, richting de gekozen hotspot. En dan komt toch het moment dat de mobiel aangeeft dat wij onze bestemming hebben bereikt . . . waaat? Hier??? Het enige wat ze hier op het menu hebben staan is stenen, zand, cement en een handjevol bouwvakkers. Hahaha, deze “La Place” is nog in aanbouw. En toch toont de mobiel foto’s van de inrichting, aankleding, openingstijden, de hele rataplan. Wat een domper zeg! We rijden door en slopen ondertussen onze meegenomen extra proviand; gedroogde mango, groentechips en energy bars.

Lieve allemaal, wat was het toch een leuk weekend. Wat heb ik genoten en wat had ik dit nodig.
Even geen werk, maar samenzijn met leuke, creatieve collega’s.
​Allemaal bedankt voor jullie lieve en gezellige aanwezigheid. Ik kijk nu al uit naar volgend jaar!

Vandaag staat een opleiding Art Clay Silver Origami Jewellery gepland. Vorig jaar hebben Edith van Leeuwen van “ArtiChic”’ in Hillegom en ik deze gecertificeerde opleiding in oktober voor de eerste keer gedoceerd. Voor die dagen had Katty Van Der Elst van “Creatief Atelier Zandstorm” uit Erps-Kwerps (België) zich ook ingeschreven. Ongelukkigerwijs brak zij haar pols, om welke reden zij moest afmelden. Nu komt zij naar Harderwijk, samen met Martine Ceulers van “Atelier Martine” uit Weerde, eveneens België.
 
We starten later dan gebruikelijk. Katty heeft in de ochtend een verdrietige afscheidsdienst van een dierbare vriendin. Het spreekt voor zich dat zij dit graag wil bijwonen, dus hebben wij in overleg besloten het schema aan te passen.
 
Om 14.30 uur komen zij beiden al toeterend de straat inrijden. Ik hoor de claxon wel, maar dacht eerlijk gezegd niet dat het Katty en Martine waren. Onze rustige, gereserveerde buurdames blijken ineens redelijk “baldadig”! 😉
 
We starten direct en al snel blijkt dat zij zich hebben ingesteld op een behoorlijk werktempo. Lunchen lijkt vandaag even niet aan de orde, we werken door tot 19.30 uur. Daarna vertrekken zij met een aantal lekker belegde broodjes en verse jus d’orange richting het hotel, waar zij de komende nachten verblijven.
 
De volgende 2 cursusdagen starten wij om 09.00 uur. Zondag werken we door tot 19.00 uur, maar voor de laatste cursusdag blijkt dit niet nodig. Om 15.00 uur ronden we de opleiding af en kan ik Katty en Martine het welverdiende certificaat overhandigen. Wat hebben jullie hard gewerkt zeg en wat een mooie resultaten!

Kennen jullie haar nog? Reineke Muller uit Rusland? Zij is Nederlandse en woont vanwege het werk van haar man in het buitenland. Uiteraard is zij met regelmaat bij haar familie en pakt die gelegenheden aan om met Metal Clay collega’s af te spreken.
 
En vandaag komt zij weer naar Harderwijk. Wellicht de laatste keer, of één van de laatste keren. In Nederland verhuist Reineke namelijk ook en wel van Amersfoort naar Den Haag. Een treinrit naar Harderwijk gaat dan meer reistijd vergen. Bovendien zit zij dan dichter in de buurt bij Edith van Leeuwen van “ArtiChic” in Hillegom. Het contact behoeft hierdoor niet helemaal te verwateren. Optioneel kom ik bij gelegenheid ook naar Hillegom, gezellig!
 
Vanochtend heb ik haar van het treinstation gehaald en zitten we nu in mijn studio te babbelen. Ondertussen werken we beiden aan een aantal ontwerpen. Ik heb vandaag geen lunch geregeld, we hebben ieder ons eigen pakketje meegenomen. Het wordt niet laat, Reineke heeft namelijk voor de volgende dag haar verhuizing gepland staan.
 
Aan het einde van de middag breng ik haar weer naar het treinstation. Tijd voor een meer uitgebreid afscheid is er niet, zij redt het echt nét om de trein te halen. Terwijl zij uit mijn auto springt, rijdt de trein het station al binnen.

New Mokume-Gane blijft toch een geweldige techniek, waarbij zilver- en koperklei worden gemengd, bewerkt, geschuurd, verhit en gepolijst. De sieraden die hiermee kunnen worden gemaakt, hebben een fascinerende uitstraling. En jaarlijks zijn er een aantal Art Clay Silver Instructeur collega’s die zich deze gecertificeerde opleiding eigen maken. Dit keer Agnes Koekoek van “Esquell” in Kampen.
 
Zij komt 4 dagen in mijn studio en werkt alle ontwerpen netjes uit. 6 technieken, 6 sieraden en daarnaast nog een mooi aantal, gemaakt van de leftovers. De kleine ontwerpen zijn vaak niet dé topstukken en lenen zich dus prima om haar oven te testen. Temperatuur is namelijk cruciaal tijdens het bakproces.
 
Agnes heeft 4 dagen geboekt en deze verdeeld in 2 x 2 dagen achter elkaar. We zijn gestart op 17 en 18 februari 2019 om tenslotte de opleiding af te ronden op 3 en 4 maart 2019.
 
Dit geeft haar tussendoor een break van 2 weken, tijd om te testen dus. En dat heeft zij gedaan hoor. Begin maart stapt zij opnieuw mijn studio binnen met de mededeling dat ook haar teststrips al klaar zijn. Goed gesinterd en buigzaam, haar oven is dus prima geijkt. Okay, dat is klaar, evenals al 4 van de 6 werkstukken. Nog 2 volle dagen om de andere 2 stukken te ontwerpen.
 
Uiteraard houden we tijd over. Reden waarom Agnes besluit om tussen het schuren en polijsten door, ook alvast haar examenwerkstuk te maken: de veertechniek. Na het oefenen, waarbij zij 2 kleine oorbellen maakt, zet zij haar zinnen op een kleine, rechthoekige hanger. En daarin verwerkt zij een verdraaid net en subtiel patroon. Netjes Agnes, goed gedaan. Ik ben trots op de resultaten. Alle technieken zijn aan de orde geweest en heb je nu onder de knie. 

Ik zwaai haar uit, maar niet voor lang.
15 april zien wij elkaar weer.
Dan gaan we met brons aan de slag.
​Fijne dagen en tot dan!

In 2013 is het gecertificeerd Art Clay Silver opleidingsniveau voor Europa gestandaardiseerd. Verschillende collega’s hebben in dat jaar een overgangsproject gemaakt, een combinatie van koper met zilver.  Hiermee werden zij onmiddellijk Higher gecertificeerd binnen het EU-netwerk.
 
Niet iedere collega-instructeur heeft deze mogelijkheid benut en heeft daarvoor ook zijn/haar eigen reden(en) gehad. Wendy van Toorenburg is één van deze collega’s. Een goede Art Clay Silver Instructeur met een grote, enthousiaste klantenkring. Een collega van het “eerste uur” zeggen de oudgedienden dan ;-)
 
Ik ken haar al jaren en weet dat Art Clay Silver voor haar – noodgedwongen en jammer genoeg – een periode op een lager pitje heeft gestaan. Vandaag is zij in Harderwijk en maakt zij haar koperproject.
Ik kan volmondig zeggen dat ik enorm blij ben dat zij weer terug is.
En niet alleen ik, ook haar collega-instructeurs en vooral haar klanten!

Lieve lieve Wendy, wat fijn dat je een dagje in mijn studio was. 
​Net als collega’s en klanten heb ik jou gemist.  
Bedankt voor je inzet en gezelligheid.
​We spreken snel weer eens af, lekker als vanouds!

Vorig jaar - april 2018 – verloor in Den Ham een jonge knul van nog maar net 19 jaar, het leven na een steekpartij. Een verjaardagsfeest liep die avond volledig uit de hand, waarbij een gezin afscheid ongewild vroeg afscheid moest nemen van hun zoon en broer Michiel. De vriendengroep waarmee hij altijd optrok werd hierdoor ook geraakt.
 
Één van die vrienden is Dylan, de zoon van mijn broer, de neef van onze kinderen. Wij zien Dylan niet zo vaak meer, zoals dat gaat met jongelui die ieder afzonderlijk druk zijn met school, werk, kortom het opbouwen van hun eigen leven. Maar afgelopen maand lichtte mijn mobiel ineens op en ontving ik een chatberichtje via messenger. Dylan vroeg mij naar de mogelijkheden om een zilveren hanger te maken voor hem. Deze wil hij dan dragen tijdens zijn videoclips, muziek is zijn hobby. Toen ik hem vroeg naar zijn idee over een ontwerp, kwam hij direct met de opmerking dat Michiel door zijn vrienden altijd “7” werd genoemd. Een aandenken aan zijn beste vriend leek hem écht vét!

Hoe bijzonder, een verzoek waaraan ik graag gehoor geef. Uit zijn bericht bleek duidelijk dat Dylan zijn vriend mist en dat het verlies diepe impact heeft gehad. Wat is dat toch tegenwoordig? Ik vraag mij telkens vaker af, waarom de mensheid steeds minder tolerant wordt. In een ogenblik slaat een kleine onbeduidende ruzie om in een agressief gevecht, waarbij niet eens alleen vuisten worden gebruikt, maar ook wapens. En hoe verdrietig kan het noodlot dan toeslaan. Michiel wordt gemist en de dader(s) moet(en) leven met het feit dat zij een medemens hebben gedood. Oorzaak en gevolg ziet de jeugd op jonge leeftijd nog niet, waardoor 1 misser je voor de rest van je leven kan tekenen.

De Tandenfee is een figuur uit de Europese en Amerikaane folklore. Volgens de verhalen is zij een fee die, wanneer de kinderen een tand verliezen en deze onder hun kussen leggen, de tand ’s nachts omruilt voor een muntje.
 
Ook binnen onze familie leeft deze legende en hebben onze neef Andrea en nicht Teddie hun melkgebit inmiddels gewisseld voor een volwassen gebit. En beiden zijn ze goed bedacht door de Tandenfee.
 
Om de Tandenfee echt te maken, verzinnen ouders iets om de legende in stand te houden. Zo heeft hun moeder Brigitta met Andrea en Teddie afgesproken dat zij voor de ontvangen muntjes iets moois en blijvends kunnen knutselen, bijvoorbeeld een sieraad.
 
Vandaag komen zij samen met Brigitta naar Harderwijk en help ik hen een mooie ring te ontwerpen. De jeugd heeft er duidelijk over nagedacht, zij weten wat zij willen. Om 10.00 uur kunnen we vrijwel direct starten. De ideeën worden doorgesproken en beoordeeld op technische haalbaarheid.
 
En kijk eens wat een prachtige ontwerpen er zijn gemaakt! 
Zelfs tijd gevonden voor het eten van een mandarijn, een broodje en weer een mandarijn, om af te sluiten met een suikerwafel. Lekker fout, maar o zo verdiend!

Lieve Andrea en Teddie, jullie mogen trots zijn op de gemaakte herinnering aan jullie melkgebit.
​Ik ben in ieder geval supertrots en ik denk de Tandenfee stiekem ook! 

Agnes Koekoek van “Esquell” uit Kampen, is inmiddels geslaagd voor haar Art Clay Silver Supplementsopleiding UV-Resin en heeft daarvoor haar certificaat in ontvangst genomen. Op naar de volgende wandversiering.
 
Vandaag ontmoet ik haar voor de 2e en laatste cursusdag van het Porselein Supplement. Gisteren heeft zij al een groot deel van de werkstukken voorbereid, zodat ik gisteravond een deel kon afbakken. De ring is hiermee direct klaar om geborsteld en gepolijst te worden.
 
De beide hangers worden verder afgewerkt. Voor deze ontwerpen hebben we de eerste bak-sessie gebruikt om vervorming van de sieraden tegen te gaan. Zo krijgt Agnes uiteindelijk een mooier resultaat.
 
We hebben genoeg tijd, 2 volle dagen. Koffiedrinken, kletsen, lunchen en creatief bezig zijn. En omdat we lekker vroeg klaar zijn, kan ik haar ook alvast uitleggen wat er van haar wordt verwacht voor het Higher Level. Want ik begrijp van haar dat zij zich daarop gaat storten na de gecertificeerde opleiding Art Clay Silver New Mokume-Gane. Ik ben heel benieuwd wat je voor dit Higher examen gaat ontwerpen Agnes!

Aankomende maand gaan wij aan de slag met mijn meest favoriete techniek en combineren we zilver en koper, waarmee jij fascinerend mooie sieraden gaat ontwerpen.
​Tot over een paar weekjes!

Ha die Agnes, daar ben je weer! Ditmaal voor de Art Clay Silver Supplementsopleiding UV-Resin. Spelen met kleur en zo de zilveren ontwerpen verfraaien.
 
Agnes heeft besloten haar skills als Art Clay Silver Instructeur uit te breiden en daarbij gekozen voor New Mokume-Gane, Porselein en UV-Resin. Porselein staat gepland voor 27 en 28 januari aanstaande. New Mokume-Gane probeert zij samen met Ingrid Wijnen te plannen. Level 2 volgden zij ook al samen, zij hebben dus al eens samen gewerkt. En zeg nu zelf, vaak is het gezelliger om dergelijke opleidingen met meerdere collega’s te volgen.
 
Maar vandaag komt zij voor de UV-Resin. De ring heeft Agnes thuis al gemaakt, technisch volgens de werkbeschrijving, met een persoonlijke twist. Dit sieraad kan dus direct worden versierd met UV-hars en kleurpigmenten. Zij kiest voor een mooie groene kleur. Door de vorm van de opening lijkt het alsof de ring een mooie edelsteen draagt.
 
Ondertussen ontwerpt zij een hanger, die tijdens de lunch wordt afgebakken. Alleen nog schuren en polijsten en dan kan ook kleur worden aangebracht op deze creatie. Hiervoor mengt zij een mooie, warme kleur, oranjegeel neigend naar oker.